Dorota Borowska – Czasami coś widać

26 lutego w Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu odbędzie się otwarcie wystawy Doroty Borowskiej „Czasami coś widać”.

Widzenie jest zjawiskiem nieciągłym. Jest przerywane ciemnością, smutkiem, czasem, odległością, nieprzeźroczystą materią, milczeniem. Czasami widzimy to co wiemy, czasami to co myślimy. Czy coś byśmy widzieli gdybyśmy nic nie myśleli, a nasz umysł nie skalała żadna wiedza? Czy cokolwiek widzimy obiektywnie, czyli dokładnie takie, jakie to coś jest i jakie by było, gdyby nas w ogóle nie było? A może nic nie istnieje bez naszego widzenia? Może dopiero widzenie przywołuje rzeczy do życia?
Obrazy, które składają się na ekspozycję w Galerii Wozownia w Toruniu, są oddzielnymi bytami, oddzielnymi wizjami, migawką wrażenia, zobrazowaniem geometrycznego odkrycia, przekrojem wspomnienia, rzutem prostopadłym snu. Łączy je przede wszystkim to, że wszystkie potrzebują odpowiedniego światła UV, aby objawić swoje widzialne sedno. Może nim być inny akcent, inna przestrzeń lub właściwy sens.
Wystawa, sama jest obrazem. Jest obrazem aksjomatu, że pozostajemy w ciemności dopóki czegoś nie zobaczymy. A to coś zawsze jest światłem.

„ Obrazy Doroty Borowskiej wypływają z dwóch, splatających się ze sobą kierunków poszukiwań – fluorescencji w malarstwie oraz zainteresowania geometrią. Ten splot wydaje się najbardziej interesujący, ponieważ w efekcie widzowie mają do czynienia z traktatami o malarstwie, opierającymi się na technologicznym przeformułowaniu bazowych warunków jego powstawania – ultrafioletowego światła i ciemności.” Ewelina Jarosz, krytyk sztuki

Dorota Borowska – ur. w Białymstoku. Ukończyła Liceum Sztuk Plastycznych w Supraślu (snycerka w drewnie, 1994), ASP w Gdańsku (malarstwo ścienne, 2008), a w 2013 uzyskała tytuł doktora na gdańskiej ASP. Jest laureatką Stypendium Prezydenta Miasta Gdańska, nagrody Prezydenta Miasta Gdańska, stypendium Ministra Kultury i Nagrody Ergo Hestii „Za serce i talent”.